Interstitiële longziekten (ILD) zijn lastig te onderscheiden van andere luchtwegaandoeningen, als bijvoorbeeld astma of COPD. Onderzoek heeft aangetoond dat dit wel nauwkeurig is vast te stellen met behulp van de zogeheten ‘elektronische neus’, de eNose.
Wereldwijd lijden meer dan 500 miljoen mensen aan een respiratoire aandoening, waaronder interstitiële longziekten (ILD). ILD herkennen is een behoorlijke uitdaging. Er vallen namelijk veel verschillende aandoeningen binnen deze brede ziektegroep. Daarnaast zijn er veel andere ziekten waarvan de symptomen en klachten erg lijken op die van ILD. De klinische presentatie van ILD kan overlappen met andere ademhalingsaandoeningen, zoals astma, COPD en longkanker, wat het diagnosticeren bemoeilijkt. Daardoor wordt de diagnose ILD vaak pas laat gesteld.
Het toepassen van eNose-technologie om ademhalingsprofielen te verkrijgen, zou een krachtig hulpmiddel kunnen zijn voor niet-invasieve ILD-detectie. Dat is de inzet van wetenschappelijk onderzoek.
Ademprofielen
In een Nederlands multi-center study is gekeken naar de betrouwbaarheid van eNose-technologie. Daarbij zijn 161 patiënten met ILD, en 161 patiënten met astma, met COPD en met longkanker geïncludeerd. Van hen zijn de ademprofielen geanalyseerd met behulp van de eNose. Deze kan de chemische samenstelling van uitgeademde luchtmonster met behulp van machine learning algoritmen vergelijken met specifieke ademprofielen voor bepaalde aandoeningen die zijn opgeslagen in een database.
Uitkomst
Uit dit wetenschappelijk onderzoek kwam naar voren dat de ademprofielen van patiënten met ILD significant verschilden van die van de andere ziekten. De resultaten toonden aan dat eNose-technologie nauwkeurig ILD kon onderscheiden van astma, COPD en longkanker.
Geschikte POC-test
De conclusie van het onderzoek luidt dan ook dat de eNose geschikt is als eenvoudige, makkelijk inzetbare point-of-care-test voor identificatie van ILD bij patiënten met respiratoire symptomen. Het gebruik van eNose als een betrouwbare sneltest, kan vroege detectie, verwijzing en behandeling van patiënten met ILD bevorderen. Inzet van deze technologie kan in de toekomst waardevolle technologie zijn om snel te komen tot een tijdige diagnose. De onderzoeken besluiten dat verdere validatie en implementatie van deze technologie in de klinische praktijk nodig zijn.
Meer informatie
Zie het volledige onderzoek: Differentiating interstitial lung diseases from other respiratory diseases using electronic nose technology
ILD bij kankerpatiënten
Daarnaast heeft de onderzoeker van bovenstaand onderzoek, Iris van der Sar (Erasmus MC), in een ander onderzoek aangetoond dat elektronische neus tevens door analyse van de adem kan detecteren welke kankerpatiënten door hun behandeling een interstitiële longziekte (ILD) hebben opgelopen. Dit betreft patiënten met een solide tumor (NSCLC, urogenitaal, melanoom of mesothelioom). In deze studie zijn twintig patiënten met deze aandoening geïncludeerd die ILD hebben opgelopen. De controlegroep bestond tevens uit twintig patiënten met dezelfde diagnose en behandeling, maar zonder ILD. De uitkomsten zijn gepresenteerd op het European Lung Cancer Congress 2024.
Rechtszaak over spiroNose
Overigens is bij POCT.nl eerder bericht over de SpiroNose. Deze werd ingezet voor het detecteren van corona, maar het was niet duidelijk of deze ademtest daarvoor wel geschikt was. VWS heeft daarop het contract met de Breathomix, de fabrikant, opgezegd. Zoals in het artikel vermeld, spande Breathomix daarop een rechtszaak aan. Inmiddels is de uitkomst daarvan bekend. De rechter stelde dat de Nederlandse staat de overeenkomst met de fabrikant inderdaad mocht ontbinden, omdat de resultaten in de praktijk – waarbij na elke ademtest een PCR-test werd gedaan – ver achterbleven bij wat daarover in de overeenkomst was afgesproken en er geen zicht was op verbetering. Echter, ondanks dat Breathomix heeft aangedrongen op nader onderzoek naar de mogelijke oorzaken van de lage sensitiviteit, is dat niet gebeurd. Het is daarom niet aangetoond dat Breathomix eerdere onderzoeksresultaten bewust onjuist heeft voorgespiegeld. Andere mogelijke oorzaken zijn eveneens aannemelijk. Breathomix hoeft daarom niet alles terug te betalen, ook omdat het grootste deel van de vooruitbetalingen van de staat zijn besteed aan ontwikkeling en productie.
Zie de volledige uitspraak van deze rechtzaak.
