Een zouttest kan betrouwbaar aantonen of iemand leidt aan AVP-deficiëntie, zo heeft onderzoek van het Erasmus MC aangetoond. Het is van levensbelang om de juiste diagnose te stellen. De zoutoplossingtest zou daarbij de gouden standaard moeten worden.
AVP-deficiëntie (voorheen bekend als centrale diabetes insipidus) is een zeldzame stoornis van de hormonen. Bij AVP-deficiëntie ontbreekt in de hypofyse het hormoon vasopressine (AVP), dat het water- en zoutgehalte in ons lichaam regelt. Overmatig drinken is een symptoom van deze hormoonstoornis. Patiënten hebben ze een sterk dorstgevoel en moeten ze veel drinken om uitdroging te voorkomen. Een polydipsie-polyurie syndroom, ofwel overmatig drinken met bijbehorend overmatig plassen, komt echter vaker voor. Meestal is het ontstaan door gewoonte of een psychische aandoening. In die gevallen is een medische behandeling niet nodig.
Juiste behandeling is essentieel
Als het gaat om AVP-deficiëntie moet deze aandoening worden behandeld met het hormoon vasopressine. Het is dus van groot belang om de juiste diagnose te stellen. ‘Een verkeerde behandeling kan levensbedreigende gevolgen hebben, omdat een verkeerde therapie met vasopressine kan leiden tot watervergiftiging. En omgekeerd zal minder drinken bij AVP-deficiëntie leiden tot uitdroging’, legt Julie Refardt uit, internist-endocrinoloog van de afdeling interne geneeskunde van het Erasmus MC.
Publicatie
Er bestaan twee testmethoden om AVP-deficiëntie te kunnen aantonen, waarbij een zoutoplossingtest beter en betrouwbaarder is dan de arginine-infuustest, zo tonen onderzoekers van het Erasmus MC aan. De resultaten van de studie zijn gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.
