Pre-eclampsie ofwel ‘zwangerschapsvergiftiging’, is een zwangerschapscomplicatie die wordt gekenmerkt door een hoge bloeddruk in combinatie met een verhoogde aanwezigheid van eiwitten in de urine. De gouden standaard voor de diagnose van pre-eclampsie is het aantreffen van eiwitten in een 24-uurs urine sample. In een studie is gekeken naar de nauwkeurigheid van dipsticks bij zwangeren met verdenking op pre-eclampsie.
Pre-eclampsie komt voor bij 6 procent van alle zwangeren. 1 of 2 procent ontwikkelt zich tot een ernstiger vorm. Het is belangrijk om pre-eclampsie vroegtijdig op te sporen, omdat het ernstige complicaties kan veroorzaken voor zowel de moeder als de foetus. De eerste symptomen van pre-eclampsie, een verhoogde bloeddruk en een verhoogde aanwezigheid van eiwitten in de urine, treden meestal halverwege de zwangerschap op.
Eenvoudige methode
De aanwezigheid van proteïne in de urine, ook wel proteïnurie genoemd, is een belangrijk diagnostisch criterium voor pre-eclampsie. Wanneer de bloeddruk van een zwangere vrouw is verhoogd en er proteïne in haar urine wordt gedetecteerd, kan dit een aanwijzing zijn voor de aanwezigheid van pre-eclampsie. Dipstick-testen bieden een snelle en eenvoudige manier om proteïnurie te screenen. Maar zijn die metingen van urine-dipsticks bij zwangere vrouwen met verdenking op pre-eclampsie correct? Dat is de hoofvraag bij van een cross-sectioneel onderzoek waarbij de diagnostische nauwkeurigheid is vergeleken met een laboratorium-referentiestandaard, gebaseerd dus op de 24-uurs urine.
Verder ontwikkeling van dipsticks
De studie toont aan dat zowel automatisch als visueel afgelezen dipsticks slecht presteren bij het uitsluiten van pre-eclampsie bij zwangere vrouwen met hypertensie. Vanwege het feit dat niet altijd en overal laboratoriumfaciliteiten aanwezig zijn voor analyse van 24-uurs urine, pleiten de onderzoekers voor verdere ontwikkeling van nauwkeurige en goedkope dipsticks om de aanwezigheid van proteïne in de urine goed te kunnen meten.
