Diepe veneuze trombose of longembolie is ingrijpend. Het vereist een adequate behandeling met medicijnen en steunkousen. Bovendien is er goede voorlichting en begeleiding nodig, met heldere informatie, leefstijladviezen en nazorg. De zorg bij diepe veneuze trombose en longembolie kan beter. Dat vinden zowel patiënten als artsen, blijkt uit onderzoek van het Nivel.
Het goede nieuws: over het algemeen zijn beide partijen tevreden over de compressietherapie met steunkousen. Maar in de voorlichting en informatie is verbetering mogelijk.
Wensen patiënten
Patiënten willen vooral betere informatie over de diagnose en behandeling. Ze ontvangen meestal in korte tijd veel informatie van verschillende zorgverleners, op verschillende momenten. Hierdoor raken ze in het overzicht kwijt en blijven ze vaak met vragen zitten. Schriftelijke informatie, goede timing en de tijd nemen voor het geven van informatie en beantwoorden van vragen zijn volgens patiënten belangrijke verbeterpunten.
Wensen artsen
Artsen maken in de praktijk gebruik van beslisregels voor het stellen van de diagnose DVT/LE en het inschatten van de noodzaak van een opname bij LE. Ze zijn tevreden over de inhoud van deze beslisregels, maar zien ruimte voor verbetering op het vlak van de praktische uitvoering daarvan. Ze hebben behoefte aan praktische handvatten voor het leveren van zorg en adviezen op maat, zoals consultkaarten, richtlijnen en keuzehulpen.
Samen beslissen
Tevens blijkt uit het onderzoek dat patiënten meer inspraak willen in hun behandeling. Tegelijk willen ook artsen de patiënten meer betrekken in de behandelkeuzes. Niet zozeer bij de start van de behandeling, omdat er dan weinig ruimte voor inspraak van de patiënt is, maar wel bij het vervolg. Kortom: samen beslissen is weliswaar nog niet vanzelfsprekend, maar dat kan – en moet – het wel worden.
Downloaden
De uitkomsten van het Nivel-onderzoek staan in het te downloaden rapport: ‘Ervaringen en behoeften van patiënten en artsen rondom het zorgtraject van diepe veneuze trombose en longembolie’. Het onderzoek is gedaan in opdracht van Zorginstituut Nederland, in het kader van het programma Zinnige Zorg.
